Onze pizza-avonden zijn de drukst bezochte avonden van het jaar. Iedereen smult van onze verse pizza’s op vrijdagavond. Vaak wordt er naar het geheim gevraagd van deze lekkernij. Ik moet eerlijk bekennen….er is geen geheim. Ik heb het recept ooit van mijn buurvrouw gekregen. Zij had een kookcursus in Italië gevolgd. Het recept is eenvoudig. Ik volg altijd dezelfde stappen:
Wat heb je nodig voor zes pizza’s:
1 kilo tarwebloem T 65
2 eetlepels zout.
2 eetlepels olijfolie
2 zakjes instant gist a 7 gram of 30 gram verse gist
500 a 600 ml lauwwarm water.
Stort de bloem op het werkvlak. Maak een kuiltje bovenin. Strooi of kruimel daar de gist in. Leg de eetlepels zout in de bloem maar zorg dat ze de gist niet raken. Ik doe de olijfolie altijd in het water. Deze zal bovenop blijven drijven. Werk dan van binnenuit. Roer met één hand in de gist en giet met de andere hand, in een klein straaltje, het olie/watermengsel erbij. De ‘krater’ wordt steeds ruimer omdat je er telkens meer bloem bij pakt. Ga zo door tot alle bloem verwerkt is met het water en er een zachte, kneedbare bal ontstaat. Kneed nog even door. Dit activeert de gluten. Ik duw met één hand het deeg van me af en houd het met mijn andere hand vast. Zo beweeg ik het steeds heen en weer. Telkens weer terug werkend in een bal. Heb je de indruk dat er een mooie zachte deegbal ontstaan is, laat het deeg dan rusten in een kom. Ik leg er een natte theedoek overheen tegen het uitdrogen. Mijn geheim, als ik het zo mag noemen…laat het deeg minimaal vier uur rusten. Rust zorgt voor een goede werking van de gist. Verdeel de bal dan in porties van ruim 250 gram.
Rol ze uit, beleg ze met een goede tomatensaus en verder met alles wat je lekker vindt. Marcel stookt de pizza-oven altijd op tot 400 graden. Hij schuift ze vakkundig de oven in. De hitte van de hout gestookte oven zorgt voor de rest. Eet smakelijk.
